Fundament schodkowy w postaci ławy schodkowej jest zazwyczaj wykonywany na terenie o znacznym spadku lub pod obiektem budowlanym z częściowym podpiwniczeniem. Fundament schodkowy najczęściej łączy posadowienie części podpiwniczonej obiektu budowlanego z częścią bez piwnic. Przy projektowaniu i wykonawstwie tego typu elementów konstrukcyjnych należy pamiętać o odpowiednim połączeniu zbrojenia z poszczególnych poziomów ławy. W jakich sytuacjach wykonuje się fundamenty schodkowe? Fundament schodkowy, a ściślej mówiąc, ława schodkowa, jest wykonywana zazwyczaj w przypadku, gdy w projekcie budynku przewidziano częściowe podpiwniczenie. Tego rodzaju posadowienie jest stosowane także w sytuacji, gdy działka, na której ma zostać wzniesiony obiekt budowlany, charakteryzuje się stosunkowo dużym nachyleniem. Podczas realizacji ław schodkowych na skarpie kąt nachylenia elementów konstrukcyjnych odpowiada naturalnemu spadkowi podłoża. Należy pamiętać, że zastosowanie fundamentu schodkowego jest wskazane, jeśli kąt nachylenia terenu nie przekracza 30 stopni. W przypadku posadowienia budynku na ławach schodkowych przy sytuowaniu obiektu względem granic działki większe znaczenie od stron świata (stopnia nasłonecznienia) ma kierunek nachylenia fundamentu. Na terenie o znacznym nachyleniu z punktu widzenia wywierania oporu na parcie gruntu dużo korzystniejsze jest ustawienie ławy szerszą krawędzią w kierunku prostopadłym do spadku. Realizując posadowienie schodkowe pod budynkiem na terenie ze spadkiem, z reguły wykonuje się wykop wąskoprzestrzenny o szerokości zbliżonej do wymiaru ławy. Wykop szerokoprzestrzenny jest niezbędny w sytuacji planowanego podpiwniczenia obiektu. Należy pamiętać, że zastosowanie fundamentu schodkowego stanowi formę oszczędności podczas realizacji danej inwestycji (ze względu na mniejszy zakres robót ziemnych i mniejsze zużycie materiałów). Ten rodzaj posadowienia można jednak zastąpić tradycyjną ławą. W drugim przypadku należy liczyć się z koniecznością wykonania głębokiego wykopu do najniższej rzędnej pod całością fundamentów oraz wybudowania wysokich ścian fundamentowych w części budynku bez podpiwniczenia. Jak wykonać zbrojenie fundamentu schodkowego? Wysokość uskoków ław fundamentowych schodkowych należy dopasować do spadku terenu występującego na danej działce. Zgodnie z obowiązującymi wytycznymi różnica poziomów pomiędzy dwoma sąsiadującymi fragmentami fundamentu nie może być większa niż 30 cm. Zbrojenie poszczególnych odcinków ław wygląda analogicznie jak w przypadku elementów konstrukcyjnych bez stopni - najczęściej wykonuje się je z czterech prętów o średnicy 12 mm, które oplata się strzemionami o średnicy 6 mm. Warunkiem odpowiedniego zespolenia poszczególnych fragmentów ław jest powiązanie prętów zazębiających się kawałków poprzez zastosowanie odpowiednio wysokich strzemion. Aby tego dokonać, trzeba odpowiednio zakotwić pręty poprzez wpuszczenie zbrojenia z górnego odcinka do fragmentu dolnego, a z dolnego do górnego. Podczas realizacji ławy schodkowej nie należy zapominać o wykonaniu pod fundamentem warstwy wyrównawczo-podkładowej z chudego betonu. Zastosowanie chudziaka uchroni świeżo wylewaną mieszankę konstrukcyjną fundamentów przed mieszaniem się z gruntem i umożliwi dokładne zachowanie projektowanego kształtu ławy. Jakie są inne rodzaje fundamentów schodkowych? Jak już wspomniano, w nowoczesnym budownictwie określenie „fundament schodkowy” kojarzy się głównie z ławami schodkowymi ze spadkiem w kierunku podłużnym. Należy jednak pamiętać, że w tradycji budowlanej istnieją także fundamenty schodkowe o takim kształcie przekroju poprzecznego. Przekroje poprzeczne schodkowe były niegdyś cechą charakterystyczną zarówno ław, jak i stóp fundamentowych. Elementy konstrukcyjne tego typu wykonywano jako betonowe lub z betonu zbrojonego (żelbetu). Sposób kształtowania zbrojenia w fundamentach o przekroju schodkowym nie różnił się od elementów bez stopni. W ławach betonowych stosowano wieńce z czterech prętów powiązanych strzemionami lokalizowane pod ścianą. W przypadku konstrukcji żelbetowych projektowano i wykonywano dodatkowe zbrojenie poprzeczne w podstawie fundamentu. W słupach schodkowych betonowych i żelbetowych w górnej strefie fundamentu zawsze umieszcza się zbrojenie pionowe analogiczne jak w konstrukcji obciążającego je słupa. Przy kształtowaniu przekroju poprzecznego stóp stosowano zasadę, zgodnie z którą wysokość odsadzek takich fundamentów wynosiła zawsze od 40 cm do 50 cm. Zastosowanie fundamentów o przekroju schodkowym umożliwiało zmniejszenie zużycia mieszanki betonowej przy jednocześnie zachowanej znacznej nośności konstrukcji. Sprawdź firmy w wybranych województwach: firmy budowlane mazowieckie firmy budowlane opolskie firmy budowlane podkarpackie a także w wybranych miastach: firmy budowlane Kraków firmy budowlane Lublin firmy budowlane Olsztyn

Budowa domów, willi, łaźni, budynków gospodarczych, masywnych ogrodzeń i innych konstrukcji zawsze rozpoczyna się od budowy fundamentu. Jest to główne wsparcie całej struktury. Rodzaje fundamentów Podstawą budynku może być: kafelkowy; kamień; kolumnowy; blok; wstążka. Najbardziej rozpowszechniony i najbardziej niezawodny - fundament z odlewu, który można wykorzystać do budowy domu, do kąpieli, garażu lub ogrodzenia. Napełnianie odbywa się za pomocą deskowania. Urządzenie do wylewania betonu Deskowania to projekt o pewnym kształcie, który jest używany do odlewania. Jest potrzebny do budowy fundamentu nad ziemią. Skonstruuj go z różnych materiałów, istnieje wiele opcji. Szalunki mają dwa główne typy: zdejmowany - przeznaczony do wielokrotnego użytku; naprawione - które nie są usuwane po stwardnieniu betonu i pozostają wewnątrz podstawy, nadając jej dodatkowe właściwości termiczne, wodoodporne i wzmacniające. Jak prawidłowo wykonać deskowanie fundamentowe Przy wytwarzaniu każdego rodzaju konstrukcji należy przestrzegać takich wymagań: powinien być wykonany wyłącznie z wysokiej jakości materiałów; jego szkielet powinien być mocny, sztywny, dobrze zamocowany, tak aby podczas rzucania danego kształtu geometrycznego się nie zmieniał; wszystkie elementy muszą być dokładnie wyrównane i dopasowane do siebie; usuwalne szalunki muszą być impregnowane za pomocą specjalnych środków, z wyłączeniem sprzęgania z betonem, lub od wewnątrz są tapicerowane folią lub pokryciem z tworzywa sztucznego: konstrukcja powinna być łatwo i szybko zamontowana i zdemontowana. Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę podczas budowy Podczas konstruowania szalunków, oprócz wytrzymałości i niezawodności materiału produkcyjnego, należy wziąć pod uwagę czynniki zewnętrzne wpływające na wydajność pracy. Są to cechy klimatu w obszarze, w którym będą prowadzone prace budowlane, aktywność sejsmiczna, a także sezonowość. Lepiej zacząć budować konstrukcje wiosną i kończyć jesienią. Jak wykonać deskowanie pod fundamentem, biorąc pod uwagę bardzo ważny czynnik - dokładność projektu? Przy produkcji konieczne jest użycie poziomu wody. Najmniejsze błędy w obliczeniach mogą prowadzić do zniekształceń ścian, pęknięć. Drzewo przeznaczone do budowy szalunku powinno być bezsęczne i mieć gładką powierzchnię zewnętrzną. Pomiędzy deskami nie powinny być szczeliny i dziury. Wszystkie te czynniki wpływają na wytrzymałość fundamentu, jego obróbkę i wykończenie. Wysokość ścian szalunku powinna być większa niż wysokość wypełnienia. Pozwala to zminimalizować straty produkcyjne, ponieważ wtedy beton nie wyleje się z konstrukcji. Wysokość ścian szalunku powinna być większa niż wysokość wypełnienia. Pozwala to zminimalizować straty produkcyjne, ponieważ wtedy beton nie wyleje się z konstrukcji. Materiały użyte do produkcji Każdy twórca powinien wiedzieć, jak to zrobić szalunki fundamentowe jakościowo. Drewno może być użyte do budowy. Materiał ten jest trwały i przyjazny dla środowiska. Najbardziej niezawodny jest szalunek wykonany z twardego drewna, który ma wszystkie cechy wytrzymałościowe. Konieczne jest, aby deska miała nie mniej niż 40 mm grubości. Powinieneś wiedzieć - im szerszy, tym większe prawdopodobieństwo pęknięcia. Jeżeli między płytami deski znajdują się szczeliny do 3 mm, należy je zwilżyć wodą przed montażem. Kiedy tarcze są spuchnięte, pęknięcia znikną. Szczeliny do 10 mm powinny być napędzane za pomocą kabli ciągnionych, a do otworów o grubości przekraczającej 10 mm drewniane listwy. Do budowy szalunki nie należy używać suchych materiałów. Zaabsorbują wodę zbyt szybko, co przyczynia się do utraty wytrzymałości betonu. Oprócz desek można używać arkuszy sklejki. Jest to również dobra opcja dla projektu. Jak zrobić szalunek dla fundacji sklejki - pytanie, które często interesuje przyszłych właścicieli domów. Może być budowany niezależnie, ponieważ konstrukcja nie wymaga specjalnej technologii. Przylegając do wymaganego wymiaru, arkusze sklejki mocuje się do siebie stalowymi narożnikami za pomocą wkrętów samogwintujących. Ta konstrukcja jest łatwo deformowana, więc trzeba ją przymocować opaskami, instalując je przez 55 cm, 25 cm od góry. Dla niezawodności warto wzmocnić metalową ramę. Szalunek najwyższej jakości, materiał do produkcji którego rama jest wykonana z aluminium lub stali. Ma wysoki poziom wytrzymałości, dzięki czemu można go wielokrotnie używać. Łatwy projekt montowane i demontowane. Jak wykonać szalunek na fundament domu z pianki polistyrenowej? Ten nowoczesny materiał służy do budowy stałej konstrukcji, która jest integralną częścią podstawy domu. Ekspandowany polistyren jest wygodny do budowy konturu, ponieważ może mieć różne formy, dobrze zatrzymuje ciepło i jest odporny na wilgoć. Ze względu na właściwości tego materiału, zbudowany z niego fundament ma płaską powierzchnię, zabezpieczoną przed kondensacją i pleśnią. Prace przygotowawcze przed budową Jak wykonać szalunek dla fundamentu, który jest fundamentem domu? Aby to zrobić, konieczne jest prawidłowe złożenie struktury. Ponieważ w większości przypadków zdejmowane urządzenia drewniane są wykorzystywane do budowy pojedynczych domów, podajemy przykład jak wykonać deskowanie do fundamentowania desek. Przed rozpoczęciem produkcji konieczne jest: przygotować miejsce do ustalenia: oczyścić terytorium wszystkiego, co zbyteczne; usunąć górną warstwę gleby z witryny; oznaczyć terytorium w budowie; wykop z wykopu lub wykopu na odpowiednią głębokość określoną na rysunkach. Szalunek produkcyjny rozpoczyna się od przygotowania terenu, na którym planowana jest budowa. Obszar musi zostać wyczyszczony i wyrównany. Po przeprowadzeniu rozliczeń konieczne jest rozpoczęcie oznaczania strony. Aby zrobić wszystko dobrze, należy oznaczyć obszar, używając do tego drewnianych kołków i liny. Następnie musisz wykopać rów do przyszłego fundamentu. Jego szerokość powinna być nieco większa niż rozmiar przyszłej struktury. Dno wykopu jest pokryte piaskiem i gruzem, wyrównując je i zagęszczając. Technologia montażu Po wszystkich pracach przygotowawczych powstaje pytanie, jak zrobić szalunek pod fundamentem. Budowa rozpoczyna się od wykonania tarczy, która powinna znajdować się powyżej linii zalewania betonu. Szalunki muszą dokładnie pasować do kształtu przyszłej podstawy budynku. Do zbudowania tarczy potrzebujesz: przygotować deski o wymaganej wielkości; złóż płótno na żądaną wysokość; deski od wewnątrz do gwoździa do belek instalowanych pionowo. Tak więc tarcze są wykonane dla całego fundamentu. Następnie muszą być połączone wokół obwodu ramy. Przygotowane belki o przekroju 5 x 5 cm połączone z gwoździami równolegle do tkaniny. Aby to zrobić, musisz wykonać dolny i górny pas ramy. Dolna taśma, która służy jako ogranicznik, jest przymocowana z ziemi w odległości 10 cm, górna przeznaczona jest na podpory i jest zamontowana 40 cm nad ziemią. Zainstaluj kopię zapasową co metr. Cała konstrukcja musi być zainstalowana idealnie dokładnie, bez różnych odchyleń. Po ukończeniu wszystkich tych etapów pracy można wykonać nalewanie betonu do przygotowanej ramy. Podstawa do budownictwa domowego Właściciele gruntów pod budowę domów lub willi chcą określić granice posiadania dobrego, pięknego ogrodzenia, ale nie każdy wie, jak wykonać szalunek dla fundacji pod płotem. Do produkcji można używać płyt z miękkiego drewna lub laminowanych arkuszy ze sklejki. Jego wysokość powinna wynosić 30 cm od powierzchni ziemi. Jak zrobić szalunek dla fundamentu wanny? To jest bardzo proste. Fabrykacja i instalacja odbywa się zgodnie z technologią dla podstaw taśm. Wysokość konstrukcji wynosi 10 cm powyżej poziomu betonu. Nie jest to bardzo trudny proces tworzenia i instalowania szalunku dla dowolnych konstrukcji. Najważniejsze - do przestrzegania niezbędnych zasad i etapów pracy.

Przygotowanie fundamentów to bardzo ważna kwestia dla stabilności całego budynku. Ich wykonanie wymaga staranności, dokładności, a przede wszystkim doświadczenia. Nie jest to więc rodzaj prac polecanych w ramach budowy domu systemem gospodarczym. Popełnione błędy wpłyną na konstrukcję budynku, a w ekstremalnych przypadkach mogą powodować katastrofę budowlaną. To podstawa każdego domu, która jest najbardziej obciążoną częścią konstrukcji. Należy więc wykonać je skrupulatnie, pamiętając o poniższych krokach. 1. Usunięcie humusu Humus to warstwa ziemi roślinnej, która sięga głębokości około 30 cm. To urodzajna ziemia, pełna pożytecznych mikroorganizmów, dlatego warto odłożyć ją na bok, a wykorzystać w przyszłości np. do założenia ogrodu. Aby móc wykonać fundamenty, należy pozbyć się tej warstwy. Dopiero oczyszczony i wstępnie wyrównany grunt nadaje się do dalszych prac. 2. Wytyczenie budynku i wykonanie wykopów Budowę domu należy zacząć od prac geodety. To on wytyczy osie i punkty charakterystyczne budynku. Te działania prowadzą do wytyczenia rzędnych, względem których będą wykonane wykopy o wymaganej głębokości. Ta część musi być skontrolowana przez kierownika budowy. Około 50 cm od wykopu należy wbić paliki i przytwierdzić do nich poziome deski, by wyznaczyć ściany narożnikowych fundamentów. Na takiej konstrukcji z palików i desek mocujemy ławy drutowe. Punkty przecięcia drutów to właśnie narożniki ścian fundamentowych. Tak przygotowany teren pozwala na wykonanie wykopów (ręcznych lub przy pomocy maszyny). 3. Ułożenie szalunków Po działaniach geodety, można przystąpić do prac właściwych, z czego pierwszym etapem jest zrobienie wykopów i przygotowanie szalunków. Po wykopaniu ziemi na odpowiednią głębokość i w wytyczonym obrysie, należy wykonać ławy fundamentowe. W tym wypadku szalunki mogą być: ziemne – na zwartym i twardym gruncie drewniane – na gruncie gorszej jakości. W praktyce oznacza to wykonanie wykopów o głębokości i szerokości ław, a następnie ułożeniu na nich zbrojenia, które kolejno zostaje zalane mieszanką betonową. Warto zaznaczyć, że szalunki ziemne są tańsze niż szalunki drewniane, ale czasem ziemia zbyt się obsypuje i szalunek drewniany to jedyna skuteczna i bezpieczna metoda. Jest jednak także taka możliwość, że pod budynek przygotowana zostanie płyta fundamentowa. Wówczas szalunek stanowi termoizolacja. Tworzą ją elementy z polistyrenu ekstrudowanego XPS lub specjalne płyty termoizolacyjne z obrzeżami wzmocnionymi zastrzałami. Szalunek to podstawa poprawnie wykonanych fundamentów 4. Ułożenie prętów zbrojeniowych Przygotowanie zbrojenia to ważny etap prac nad fundamentami, które są elementami żelbetowymi. Ponieważ zbrojenie zostaje zakryte, dobrze jeśli ten etap nadzoruje kierownik budowy i inspektor nadzoru inwestorskiego. Ława to element długi, dlatego kluczowa jest odpowiednia długość zakładów prętów zbrojenia głównego. Same pręty należy układać w osi ław, na dystansach, które zapewnią właściwe otulenie. Pamiętaj także o zapewnieniu ciągłości zbrojenia ław w miejscach ich połączeń i w narożnikach. Miejsca łączenia to przestrzenie, gdzie należy dodać pręty zbrojeniowe. 5. Wylewka betonowa Po uzbrojeniu fundamentów należy je zalać mieszanką betonową. Musi ona być w trakcie betonowania odpowiednio odpowietrzona. Wykonuje się to przy użyciu wibratora buławowego zagłębianego w betonie. Około tydzień po wylaniu fundamentów można zdemontować przygotowane wcześniej deskowanie. 6. Podlewanie betonu Po wylaniu betonu, fundamenty należy pielęgnować je polewając wodą obficie przez 7 dni. Wszystko przez to, że beton podczas schnięcia i tężenia kurczy się, co może prowadzić do powstania rys, a gromadząca się w nich wilgoć docierać do zbrojenia. Jeżeli będziesz regularnie i dokładnie polewał fundament, utrzymasz podwyższoną wilgotność chroniącą przed intensywnym wysychaniem i powstawaniem rys skurczowych. 7. Zabezpieczenie przeciw wilgoci Skoro fundament zagłębiony jest w gruncie, zagrażają mu wilgoć i niskie temperatury. Dlatego trzeba odpowiednio zabezpieczyć wykonane fundamenty. W przypadku ław fundamentowych, do zabezpieczenia przeciw wilgoci stosuje się hydroizolację poziomą. Wystarczy nanieść na górną powierzchnię ław emulsję gruntującą oraz wykonać hydroizolacją z papy lub specjalnej folii. W przypadku płyt fundamentowych, w miejscu, gdzie będzie postawiona ściana, należy wykonać hydroizolację ze specjalnej emulsji oraz folii lub papy termozgrzewalnej. Po wykonaniu izolacji, fundamenty należy zasypać piaskiem. Ważne, by był on nieaktywny organicznie. Murowanie ścian fundamentowych to ostatni etap prac 8. Murowanie ścian fundamentowych Po tym etapie czas na pierwsze ściany. Fundamenty osiągają całkowitą nośność po 28 dniach od wylania, ale ponieważ cały budynek nie jest budowany na raz, tylko odbywa się w dłuższym czasie, wznoszenie ścian można zacząć nawet następnego dnia, jeśli beton wystarczająco stwardniał. Jeśli budynek jest posadowiony na ławach fundamentowych – wykonaj ściany fundamentowe. Jeśli natomiast spoczywa na płycie i ma być podpiwniczony, wymuruj ściany piwnicy lub parteru. Trzeba mieć również świadomość, że fundamenty to coś, co należy zaprojektować indywidualnie. Jeśli kupujesz gotowy projekt domu, pamiętaj, że musisz go dostosować do warunków gruntowych i uzyskać opinię geotechniczną.

Wykonywanie fundamentów - krok 1. Wytyczanie budynku Przed rozpoczęciem wykopów pod fundamenty, na budowie powinien pojawić się geodeta, który wytyczy osie i inne punkty charakterystyczne budynku. Ważne jest zachowanie zarówno wymiarów w rzucie, jak i właściwych rzędnych. Istotne jest zaznaczenie rzędnych ±0,00, względem których będzie się wykonywać wykopy o zaplanowanej głębokości. Pomiary dokonane przez geodetę powinien skontrolować kierownik budowy, szczególnie jeżeli ściany zaprojektowane są niewspółosiowo. Zaznaczone sznurkami osie ścian wytyczają miejsce wykopów pod ławy fundamentowe Wykonywanie fundamentów - krok 2. Układanie szalunków Pierwszym etapem wykonania fundamentów jest zrobienie wykopów oraz przygotowanie szalunków. W przypadku ław fundamentowych wykonuje się najczęściej szalunki ziemne (gdy grunt jest zwarty i spoisty) lub drewniane (grunt gorszej jakości). Wykonuje się je za pomocą wykopów o szerokości i głębokości ław. Następnie układa się w nich zbrojenie i zalewa mieszanką betonową. Jeśli nie ma możliwości wykonania szalunków ziemnych, bo np. ziemia się obsypuje, to należy przygotować szalunki drewniane albo z płyt szalunkowych. Jest to jednak rozwiązanie droższe niż w szalunkach ziemnych, ze względu na zużycie materiału na wykonanie szalunków. W płycie fundamentowej szalunkiem jest zazwyczaj termoizolacja. W tym celu układa się warstwę spodnią płyty oraz rant z elementów z polistyrenu ekstrudowanego XPS. Można wykorzystać też specjalnie wyprofilowane elementy lub ułożyć płyty termoizolacyjne z obrzeżami wzmocnionymi zastrzałami, by mieszanka betonowa nie rozepchała szalunków. Odsunięcie humusu i wykonanie wykopu Ławy fundamentowe z szalunkiem ziemnym i drewnianym Dlaczego trzeba usunąć humus z miejsca, gdzie stanie dom? Wykonywanie fundamentów - krok 3. Ułożenie prętów zbrojeniowych Ze względu na to, że fundamenty są elementami żelbetowymi, należy zastosować się do wszystkich zasad wykonywania tego typu elementów. Ważne jest zatem odpowiednie, zgodne z projektem, przygotowanie zbrojenia. Ławy są elementami długimi, dlatego trzeba zachować odpowiednią długość zakładów prętów zbrojenia głównego. Pręty powinny być ułożone w osi ław, na dystansach zapewniających właściwe otulenie. Przy wykonywaniu ław nie można zapomnieć o zapewnieniu ciągłości zbrojenia ław w narożnikach i miejscach połączeń ław. Należy dodać pręty zbrojeniowe w miejscu łączenia. Mają mieć one właściwe wymiary oraz być odpowiednio ulokowane. Ponieważ zbrojenie ulega zakryciu, to ten etap budowy powinien być ściśle nadzorowany i odebrany przez kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego (jeśli jest ustanowiony). Zbrojenie ław fundamentowych Prawidłowo dozbrojony narożnik fundamentu zapewnia zachowanie ciągłości ław w narożach Wykonywanie fundamentów - krok 4. Wylewanie mieszanki betonowej W trakcie betonowania mieszanka musi zostać odpowietrzona. W tym celu stosuje się wibrator buławowy. Zagłębia się go w betonie. Nie wolno przy tym dotykać stali, ponieważ może to doprowadzić do niewłaściwego otulenia stali mieszanką betonową. Układanie mieszanki betonowej na płycie fundamentowej z zawibrowaniem Wykonywanie fundamentów - krok 5. Pielęgnacja betonu Podczas tężenia i schnięcia fundamentów następuje skurcz betonu, który może spowodować powstanie rys, a gromadząca się w nich wilgoć może dotrzeć do zbrojenia. Fundamenty pielęgnuje się, polewając obficie wodą przez 7 dni. Utrzymywana w ten sposób podwyższona wilgotność zabezpiecza fundament przed intensywnym wysychaniem i powstaniem rys skurczowych. Wylaną płytę należy polewać wodą przez 7 dni. Wykonywanie fundamentów - krok 6. Zabezpieczenie przed wilgocią Ze względu na to, że fundamenty zagłębione są w gruncie, działają na nie niekorzystne czynniki, czyli wilgoć i niska temperatura. Jeśli budynek posadowiony jest na ławach, to zabezpieczenie przed wilgocią wykonuje się w postaci hydroizolacji poziomej. W ten sposób chroni się górne partie domu przed podciąganiem kapilarnym. Realizuje się to przez naniesienie na górną powierzchnię ław fundamentowych emulsji gruntującej, a także wykonanie hydroizolacji ze specjalnej folii albo papy. W budynkach posadowionych na płycie fundamentowej - w miejscu, gdzie będzie murowana ściana - wykonuje się hydroizolację z emulsji hydroizolacyjnej oraz folii lub papy termozgrzewalnej. Hydroizolacja i termoizolacja pod płytą fundamentową Hydroizolacja pozioma na ławach fundamentowych Układanie hydroizolacji na ociepleniu płyty fundamentowej Wykonywanie fundamentów - krok 7. Murowanie ścian fundamentowych Kolejnym etapem budowy jest wznoszenie ścian fundamentowych (jeśli budynek posadowiony jest na ławach fundamentowych) lub postawienie ścian piwnic lub parteru (jeżeli budynek jest podpiwniczony i posadowiony na płycie). Co prawda fundamenty, jako elementy żelbetowe, osiągną całkowitą nośność dopiero po 28 dniach od wylania, to jednak nie od razu muruje się cały budynek i tym samym nie obciąża się fundamentów siłami, na które został zaprojektowany. Dlatego jeśli beton wystarczająco stwardnieje, wznoszenie ścian fundamentowych można zacząć następnego dnia. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Murowanie ścian fundamentowych Tekst i zdjęcia: Tomasz Rybarczyk

Jest wiele kwestii, które należy przewidzieć przed wykonaniem fundamentów. Jak głęboko posadowić nasz budynek? Na jaki sposób posadowienia możemy sobie pozwolić, aby uniknąć dodatkowych kosztów? O czym pamiętać w trakcie prowadzonych prac fundamentowych? W tym wpisie przybliżę najważniejsze kwestie związane z fundamentami. Podzielę się także nie tylko naszą wiedzą, ale również błędami, tak, abyś Ty mógł ich uniknąć podczas własnych prac fundamentowych. Jakie są możliwości posadowienia budynku? Istnieje bardzo wiele możliwości posadowienia budynku – sposób ten właściwie jest już określony w projekcie, jednak zdarza się, że z powodu zastanych warunków gruntowych należy go zmienić. Podział fundamentów (ze względu na ich kształt): ława fundamentowa – najbardziej powszechny sposób, jest stosowany gdy obciążenia na grunt można przekazać w sposób liniowy oraz gdy mamy do czynienia z gruntem nośnymfundamenty płytowe – stanowią podporę pod całym budynkiem (a nie tylko jego ścianami nośnymi) – mają zastosowanie gdy grunt ma niewielką nośność i należałoby go w całości wymienić lub gdy wody gruntowe są bardzo wysokie i izolacja ścian fundamentowych byłaby bardzo kosztowna Można rozróżnić także fundamenty rusztowe oraz skrzyniowe, ale ze względu na ich rzadkość stosowania w budownictwie jednorodzinnym nie będą one szczegółowiej omawiane. Płyta fundamentowa zapewnia lepszą ciągłość izolacji, jednak z naszych wyliczeń była ona droższym rozwiązaniem niż posadowienie na ławach. Jeśli warunki gruntowe pozwalają na tradycyjne fundamenty – to pod względem kosztowym ławy będą korzystniejszym rozwiązaniem. W dalszych opisach skupimy się na najbardziej popularnym sposobie fundamentowania – czyli ławie fundamentowej. O czym należy pamiętać jeszcze przed wykopami? Przed wytyczeniem osi budynku należy zdjąć warstwę wierzchnią gruntu w obrębie budynku (humus). Można również zrobić to po wytyczeniu osi – najlepiej ustalić kolejność prac z geodetą. Humus zdejmuje koparka – zajmuje to do kilku godzin, w zależności od sprzętu oraz warunków gruntowych – sucha ziemia będzie trudniejsza do zdjęcia. Już przed tym etapem warto przemyśleć, gdzie będzie składowana zdarta ziemia – u nas powstała spora górka – warto ulokować ją tak, by nie utrudniała kolejnych prac np. wjazdu betoniarki czy dostawy materiałów. Aby przyspieszyć prace fundamentowe można zakupić gotowe strzemiona lub rozpocząć prace związane z przygotowaniem zbrojenia jeszcze przed pracami ziemnymi, aby możliwie skrócić czas odsłoniętych wykopów. Przygotowane zbrojenia do ławy fundamentowej Jak zaplanować głębokość posadowienia? Głębokość posadowienia powinna wynikać ze strefy przemarzania oraz przeprowadzonych badań geotechnicznych gruntu. Pozwalają one na sprawdzenie nośności gruntu oraz poziomu wód gruntowych. Pod obrysem fundamentów jest wykonywanych kilka odwiertów, dzięki którym możliwa jest analiza gruntu. To bardzo ważny etap – pominięcie go może spowodować późniejsze problemy z nagłą koniecznością wymiany gruntu lub sposobu posadowienia. Aby uniknąć przykrej niespodzianki oraz dodatkowych kosztów należy wykonać takie badania (w naszym przypadku wykonanie badań z dokumentacją techniczną kosztowało 700zł). Badania geotechniczne gruntu – przekrój przez teren Aby sprawdzić strefę przemarzania należy zlokalizować naszą działkę na mapie przemarzania gruntów. Dolny poziom ław powinien znajdować się powyżej poziomu wód gruntowych (będą one pokazane na wynikach badań geotechnicznych gruntu – tutaj należy uwzględnić możliwość sezonowego podnoszenia się wody. Ten fakt także powinien być opisany w dokumentacji badań geotechnicznych). Jeżeli chcemy uniknąć dodatkowych kosztów (każda kolejna warstwa bloczka na ścianie fundamentowej to koszt materiałów, izolacji itd), to należy posadowić budynek na możliwie najmniejszym zagłębieniu na jakie pozwalają badania geotechniczne oraz przemarzanie. Jeśli z analizy wynika, że wystarczy 80 cm – nie róbmy więcej, bo jedynie zwiększymy koszt i czas budowy. Jak wysoko „wyjść” ponad teren ze ścianami fundamentowymi? W tej kwestii należy uwzględnić kilka kwestii: czy na działce nie ma spadków terenu – jeśli są , należy przyjąć punkt, gdzie grunt jest najwyżej położony i od niego wyznaczyć poziom warto chudziaka wylać powyżej poziomu gruntu. Dlaczego? Pozwoli to na zapewnienie lepszej hydroizolacji od podłoża. Jeżeli na działce mamy wysoki poziom wód gruntowych – dobrze jest nie zagłębiać chudziaka zbyt nisko w gruncie z powodu możliwości „podciągania” wody. Co zrobić, gdy w wykopie jest woda? Najkorzystniej, gdy nasz wykop pod fundamenty jest suchy i równy. To sytuacja idealna. Niestety często zdarza się, że poziom wody znacznie się podniesie, np. po ulewnych deszczach, przerwanym drenażu polnym, czy sezonowym podwyższeniu wód gruntowych. Nasz przykład był niestety kumulacją wszystkich trzech wyżej wymienionych negatywnych czynników. Najbardziej niełaskawa była pogoda – kilka silnych ulew spowodowało, że wykopy były podmyte oraz pełne wody. Była ona stopniowo wypompowywana, jednak tak wiele jak udało się jej usunąć, tyle później znów napływało. Z tego względu czekaliśmy na korzystniejsze warunki pogodowe. Przy „suchszej” pogodzie udało się wysuszyć wykopy, jednak nie w całości. Część nadal pozostawała nieco w wodzie. Niestety nie mogliśmy sobie pozwolić na dalsze opóźnienia prac, w związku z czym po konsultacji z kierownikiem budowy zdecydowaliśmy się na wylewanie w takich warunkach jakie są. Okazało się, że efekt nie był tak niekorzystny, jak się tego spodziewaliśmy. Woda podczas wylewania została po prostu wypchnięta ponad poziom ławy. Woda w wykopach fundamentowych Ławy – jak prawidłowo wykonać wykopy? Po wytyczeniu osi budynku można rozpocząć właściwe prace ziemne związane z fundamentami. Wykop jest najczęściej wykonywany przez koparkę (przyspiesza to znacznie prace w porównaniu z kopaniem ręcznym, więc jeśli tylko możemy sobie na to pozwolić, to najlepiej w ten sposób wykonać wykop). Głębokość wykopu powinna uwzględniać nie tylko dolny poziom ławy fundamentowej, lecz także zastosowanej pod nią tzw. „podbudowy”, jeśli taka jest przewidziana w projekcie. Jest ona wykonywana z chudego betonu (B10) i ma za zadanie wyrównać i utwardzić grunt pod właściwą ławą. Aby uniknąć w późniejszym czasie dodatkowych prac związanych z usuwaniem ziemi z wnęk fundamentowych najlepiej już podczas wykopywania ławy zdjętą ziemię zrzucać poza obrys budynku. W gruncie czy w szalunku? Po podliczeniu przez nas kosztów przed rozpoczęciem prac jasno wynikło, że tańszym sposobem będzie bezpośrednie lanie w gruncie. Zalety: niższy koszt i czas wykonania brak kosztów związanych z zakupem materiału na szalunek brak kosztów na dodatkowe prace wykonania szalowania Gdy decydujemy się na wylewanie betonu bezpośrednio w gruncie powinniśmy to robić możliwie szybko po wykonaniu wykopu. Dlaczego? Każdy deszcz czy ulewa powiększy nasz wykop – tym samym zwiększając koszt betonowania. Poszerzenie ławy nie ma negatywnego wpływu na nośność – wręcz przeciwnie – szersza ława jest wytrzymalsza pod względem konstrukcyjnym. W naszym przypadku niestety pogoda nie sprzyjała, wykopy w niektórych miejscach poszerzyły się prawie dwukrotnie. Poskutkowało to potrzebą zamówienia aż o 7m3 betonu więcej, czyli zwiększyło już na samym początku koszt budowy o prawie 2000 zł. Wniosek: wylewanie w gruncie będzie tańszym i wygodniejszym rozwiązaniem tylko w przypadku, gdy zalanie betonem będzie zorganizowane możliwe szybko po wykonaniu i zazbrojeniu wykopów. Wykop pod ławy fundamentowe Co sprawdzić przed zalaniem wykopu? Przed samym betonowaniem należy sprawdzić wszystkie wymiary. Nie tylko osie, ale przede wszystkim lokalizacje trzpieni (zbrojenia wyprowadzone powyżej poziomu ławy do wzmocnienia słupów lub ścian). My niestety nie sprawdziliśmy tego osobiście, co poskutkowało tym, że trzpienie nie były wyprowadzone w obrysie ścian fundamentowych. Większość zbrojeń musiała zostać później wycięta i wklejona za pomocą kotw chemicznych we właściwych miejscach na ławie fundamentowej. Zbrojenie wyprowadzone poza obrys ścian fundamentowych Zbrojenie wklejone w ławę fundamentową za pomocą kotw chemicznych Przed zalaniem kierownik budowy powinien sprawdzić wszystkie zbrojenia fundamentowe. Jeśli przewidzieliśmy instalacje odgromową budynku powinien zostać również wyprowadzony uziom fundamentowy. Czy wykładać wykopy folią? Można, ale nie jest to koniecznością. W naszym przypadku wykopy po kilku ulewach miały nieregularny kształt, dlatego aby uniknąć osunięciu się gruntu do betonu wyłożyliśmy wykop folią budowlaną. Jak zamówić beton, aby nie przepłacić? Obliczenie zużycia nie będzie trudną kwestią, gdy mamy do czynienia z szalunkiem. Wówczas należy policzyć objętość ławy. O wiele trudniej jest to oszacować, gdy lejemy bezpośrednio w gruncie – zwłaszcza, gdy wykopy mają kształt nieregularny. Tutaj niestety trzeba oszacować zużycie. Beton należy zamówić kilka dni wcześniej ze względu na możliwe obłożenie prac w betoniarni. Podczas składania zamówienia należy podać także wysięg pompy. W tym celu powinniśmy oszacować bądź zmierzyć odległość najdalszego wykopu od miejsca, gdzie będzie mogła stać pompa. Gdy będziemy używać pompy, należy pamiętać, że około pół metra sześciennego pozostaje niewypompowywana (nie jest to technicznie możliwe). Dlaczego warto zamówić więcej betonu, niż przewidzieliśmy? Część betonu może zostać przypadkowo zmarnowana, np poprzez złe ustawienie leja, część pozostaje w betoniarce (około 0,5 m3); poza tym domówienie brakującego jednego czy dwóch metrów betonu będzie problematyczne. W naszym przypadku każda ilość poniżej siedmiu metrów wiązała się z dopłatą około + 35zł za każdy pozostały do pełnej betoniarki metr. Do tego dochodzi koszt powtórnego przyjazdu pompy oraz jej godziny pracy – łącznie może okazać się, że nasz dodatkowy metr betonu będzie kosztować nie 220zł, ale prawie 800! Poza tym, najlepiej wylewać beton w trybie ciągłym nie dopuszczając, aby część związała zanim zostanie wylana całość. O czym pamiętać podczas betonowania? Gdy wykonujemy prace fundamentowe latem najlepiej wybierać godziny poranne lub wieczorne na betonowanie ze względu na mniejszy upał. Gdy temperatura jest bardzo wysoka, beton szybko wiąże i może okazać się, że część od której prace zostały rozpoczęte, zdążyła związać przed wylaniem całości. Wylewanie ław fundamentowych przy użyciu pompy Podczas wylewania beton powinien być wibrowany za pomocą przeznaczonego do tego urządzenia. Wibrowanie betonu powoduje, że dociera on w każde miejsce (szczególne znaczenie ma to przy zbrojeniach) oraz będzie miał odpowiednią strukturę. Po wylaniu betonu należy go pielęgnować – czyli podlewać wodą. Gdy mamy do czynienia z wysokimi temperaturami panującymi na zewnątrz należy robić to kilka razy dziennie przez kilka dni, aby zapobiec pękaniu betonu. Checklista: Czy wykonałeś badania geotechniczne gruntu? Czy wiesz, na jakiej wysokości występuje na Twojej działce przemarzanie gruntu oraz poziom wód gruntowych? Czy sposób oraz głębokość posadowienia zostały zaprojektowane uwzględniając powyższe wyniki? Czy wiesz, gdzie chcesz składować na działce ziemię z wykopu? Czy uzgodniłeś z geodetą kolejność prac ziemnych? Czy wiesz, jak będzie wykonana ława – w szalunku czy w gruncie? Jeśli w gruncie czy masz możliwość szybkiego zalania wykopu betonem? Czy wiesz, ile betonu zużyjesz oraz w jakim konkretnym terminie go potrzebujesz?

Fundamenty to jeden z kluczowych elementów nieruchomości, który w dużej mierze decyduje o jej bezpieczeństwie, trwałości i komforcie użytkowania. Aby nie martwić się niekorzystnym wpływem wilgoci lub wody gruntowej na ich stan, niezbędna jest hydroizolacja. Na czym dokładnie ona polega? Jak się za nią zabrać? Z jakich materiałów skorzystać w tym celu? Poniższym artykuł krok po kroku przeprowadzi Cię przez kolejne etapy prac. Znaczenie hydroizolacji fundamentów budynku Jak wiadomo, woda i wilgoć mogą być wysoce szkodliwe dla elementów konstrukcyjnych nieruchomości, w tym także fundamentów, ścian, podłóg i sufitów. Długotrwały kontakt z mokrym podłożem skraca ich żywotność i skutkuje pogorszeniem parametrów fizycznych, w tym przede wszystkim izolacyjności. Niezależnie od tego, z jakich materiałów fundamenty zostały wykonane, kontakt z wilgocią może prowadzić do obniżenia ich szczelności, co z kolei skutkuje występowaniem mostków cieplnych i słabszą ochroną przed zimnem. To nie wszystko, ponieważ dodatkowo pojawia się ryzyko korozji poszczególnych podzespołów. Wilgoć przechodząca przez fundamenty do wnętrza pomieszczeń nie tylko ogranicza efektywność energetyczną i zwiększa cenę ogrzewania budynku, ale może też negatywnie wpływać na zdrowie domowników. Ponadto wykwity pleśni i innych grzybów na ścianach oraz suficie, które są efektem mokrych fundamentów, przyczyniają się do pogorszenia się stanu technicznego całej nieruchomości. Wszystkich tych niekorzystnych zjawisk i skutków obecności wilgoci w konstrukcji budynku można uniknąć dzięki hydroizolacji domu. W takim razie jak ją wykonać krok po kroku? Tego dowiesz się z dalszej lektury niniejszego poradnika. 1. Wybierz rodzaj izolacji Jednym z kluczowych warunków poprawnej hydroizolacji fundamentów jest odpowiednie dobranie materiałów do tej czynności. W takim razie jakimi kryteriami kierować się przy poszukiwaniu właściwych produktów? Podstawowy czynnik to rodzaj gruntu – od niego w dużej mierze zależy to, czy hydroizolacja będzie miała charakter przeciwwilgociowy (średnia lub lekka), czy przeciwwodny (ciężka). Na czym polega różnica? Hydroizolacja przeciwwilgociowa Hydroizolację przeciwwilgociową przeprowadza się w trakcie stawiania budynku, a jej rola polega na zabezpieczeniu fundamentów przed wilgocią i wodą, która nie napiera na nie pod wysokim ciśnieniem. Krótko mówiąc, dzięki temu konstrukcja domu jest chroniona przez negatywnym wpływem opadów atmosferycznych wsiąkających w glebę oraz wilgoci, którą podłoże nasiąka. Hydroizolacja przeciwwilgociowa jest zwana także lekką i ma zastosowanie w niepodpiwniczonych budynkach. Hydroizolacja lekka Lekką hydroizolację domu, nazywaną też poziomą, stosuje się w ogromnej większości budynków, wyłączywszy te, w których fundamenty zostały wykonane z betonu wodoszczelnego. Polega ona na użyciu materiałów izolacyjnych w przestrzeni pomiędzy ławami a ścianami fundamentowymi, a także pomiędzy ścianami parterowymi a fundamentami. Lekka hydroizolacja fundamentów domu jest w pełni wystarczająca w przypadku budynków stawianych na gruntach cechujących się łatwą przepuszczalnością, które nie nasiąkają wilgocią, jak np. piaski i żwiry. Znajduje ona zastosowanie na obszarach, na których wody gruntowe nie osiągają poziomu stóp fundamentowych. Hydroizolacja średnia Pomiędzy hydroizolacja lekką a ciężką sytuuje się średnia, która stanowi kompromis między tymi dwoma skrajnymi typami. Czym się wyróżnia? Kiedy się jej używa? Znajduje ona zastosowanie w przypadku nieruchomości posadzonych na gruncie o niskiej przepuszczalności, a także na terenach, na których poziom wód gruntowych jest niejednorodnych i zdarza się, że czasowo przewyższa stopień stop fundamentowych. Nie zabezpiecza ona jednak przed wodą napierającą na fundamenty pod ciśnieniem – w takiej sytuacji jedynym rozwiązaniem pozostaje hydroizolacja ciężka. Hydroizolacja przeciwwodna – ciężka Hydroizolacja przeciwwodna, czyli ciężka, w odróżnieniu od przeciwwilgociowej stanowi zabezpieczenie fundamentów budynku przed wodą napierającą pod ciśnieniem. Jest ona wymaga wszędzie tam, gdzie istnieje ryzyko, że poziom wód gruntowych przekroczy wysokość ław fundamentowych. Jeśli nie wiesz, czy ten problem dotyczy Twojej nieruchomości, odpowiedź na to pytanie pozwolą Ci znaleźć wyniki badań geotechnicznych. Ponadto przeciwwodna hydroizolacja fundamentów jest zalecana podczas budowy na niespoistych, mokrych, nasiąkliwych gruntach, które przyciągają wodę kapilarnie. Jeżeli więc stawiasz nieruchomość np. na piasku pylastym czy glinie, zaleca się zastosowanie ciężkiej hydroizolacji. Najskuteczniejszym rozwiązaniem chroniącym nawet budynek stojący na gruntach niespoistych znajdujący się w pobliżu wód gruntowych, których poziom stale przewyższa ławy fundamentowe, jest właśnie hydroizolacja ciężka. Dzięki niej można zabezpieczyć nieruchomość przed kontaktem z wodą napierającą na fundamenty dużym ciśnieniem. Co ważne, zastosowanie samych materiałów hydroizolacyjnych to w tym przypadku jednak za mało – aby maksymalnie skutecznie ochronić konstrukcję domu przed wodą, konieczne jest wykonanie podłóg i ścian w technologiach oraz za pomocą materiałów gwarantujących wodoszczelność. Jak nietrudno się domyślać, cena ciężkiej hydroizolacji jest najwyższa spośród wszystkich jej typów, a jej wdrożenie wymaga najwięcej czasu. Obejmuje ona fundamenty ze zbrojonego, wodoszczelnego betonu oraz folię lub papę, którą stosuje się na zewnętrznej powierzchni ścian. W przeciwieństwie do lekkiej składa się na nią hydroizolacja zarówno pozioma, jak i pionowa. Ta pierwsza ma za zadanie zabezpieczyć konstrukcję domu przed wsiąkającą wilgocią, a druga przed bezpośrednim naporem wody. 2. Wybierz materiały do wykonania hydroizolacji Odpowiedź na pytanie, jakich materiałów użyć do hydroizolacji, jest uzależniona przede wszystkim od jej rodzaju, a zatem od typu gruntu oraz poziomu wód gruntowych w pobliżu nieruchomości. Zacznijmy więc od najprostszego i najmniej wymagającego typu, którego cena jest najniższa, czyli od hydroizolacji lekkiej. Hydroizolacja lekka Ma ona charakter poziomy i polega na układaniu materiałów poprzecznie w stosunku do fundamentów i może obejmować także docieplenie podłogi od gruntu. Dzięki niej wilgoć nie podchodzi w górę i nie przesiąka do konstrukcji domu. Do jej wykonania poleca się przede wszystkim: masy bitumiczne, lepiki i masy asfaltowe, masy KMB, papy, szlamy cementowe, folie (membrany). Uwaga! Hydroizolacja lekka nie nadaje się do budynków podpiwniczonych, które przeważanie wymagają lepszego zabezpieczenia przed wilgocią i wodą. Hydroizolacja średnia Podczas gdy w ramach lekkiej hydroizolacji fundamentów poszczególne materiały stosuje się z reguły jednowarstwowo (niekiedy dwuwarstwowo), w przypadku hydroizolacji średniej standardem jest nanoszenie co najmniej dwuwarstwowe. W tym celu zaleca się identyczne produkty jak przy izolacji lekkiej, z tym, że zamiast mas bitumicznych sięga się po asfaltowe. Hydroizolacja ciężka Najbardziej skomplikowana, czyli ciężka hydroizolacja, jest zarazem najdroższa. Jej wysoka cena wynika z konieczności zastosowania betonu wodoszczelnego do wykonania ścian i fundamentów. W celu jej wykonania poza wspomnianym betonem wykorzystuje się identyczne materiały jak w przypadku hydroizolacji średniej, czyli: masy asfaltowe, masy KMB, mineralne masy hybrydowe, papy, szlamy cementowe, folie (membrany). Jak więc widać, niezależnie od rodzaju hydroizolacji używa się podobnych materiałów – jedyna różnica dotyczy hydroizolacji lekkiej, w której stosuje się masy bitumiczne oraz ciężkiej, do której wymagany jest beton wodoszczelny. 3. Wykonaj hydroizolację krok po kroku Czas na przejście do właściwych prac. Dowiedz się, jak one przebiegają krok po kroku! Przygotowanie fundamentów Pierwszym krokiem do poprawnego wykonania hydroizolacji fundamentów jest ich odpowiednie przygotowanie. Warunkiem koniecznym jest ich czystość i gładkość – przed przystąpieniem do pracy należy się pozbyć wszelkich zabrudzeń i krzywizn. Podłoże musi być wolne od elementów i cząsteczek, które mogłyby obniżyć jego właściwości przylegające. Wykluczone są także wszelkiego rodzaju wgniecenia, spękania czy dziury – ściany i fundamenty powinny pozostać idealnie równe, stabilne i pozbawione krawędzi, które należy sfazować, a naroża zaokrąglić. Z kolei punkty styczne pomiędzy powierzchniami pionowymi a poziomymi powinny zostać wyoblane, a każde inne nierówności i ubytki zlikwidowane bądź wypełnione. Izolacja pozioma Następnie można przejść do izolacji poziomej, do której przeważnie wykorzystuje się papę na lepiku, papę termozgrzewalną lub folie fundamentowe. Ma ona formę uzupełnienia zlokalizowanego między ścianą fundamentową a ławami fundamentowymi oraz w punkcie łączenia ścian fundamentowych ze ścianami zewnętrznymi nieruchomości. Na tym kończy się izolacja pozioma – teraz czas na poziomą. Izolacja pionowa Ten rodzaj hydroizolacji polega na zabezpieczeniu zewnętrznych, pionowych powierzchni ścian i fundamentów. W sytuacji, gdy mają one formę bloczków betonowych, konieczne jest uprzednie naniesienie na nich roztworu gruntującego. Następnie można nanieść dwie warstwy masy bitumicznej lub polimerowej – drugą po wyschnięciu pierwszej. Tak wygląda hydroizolacja lekka – w przypadku średniej dodatkowo wykorzystuje się dwie warstwy papy, które skleja się lepikiem bądź też folię z PCW, również w dwóch warstwach. Z kolei w przypadku ciężkiej hydroizolacji niezbędne jest nałożenie papy dwu- lub trzywarstwowo, a także użycie folii o dużej grubości, zapraw hydroizolacyjnych zbrojonych siatką oraz betonu komórkowego do wykonania ścian i podłóg. Co ważne, hydroizolacja fundamentów od wewnątrz nie jest konieczna, a jej zastosowanie nie przynosi wymiernych rezultatów. Hydroizolacja fundamentów w starym domu O ile pod kątem architektonicznym stare budownictwo często zachwyca wyjątkowymi projektami, o tyle pod względem technologicznym nieruchomości z dawnych lat pozostawiają sporo do życzenia. Wiele z nich nie posiada izolacji pionowej fundamentów, jednak istnieje możliwość jej montażu również w już istniejących, starych obiektach. W tym celu niezbędne jest odkopanie fundamentów – należy robić to etapami, kawałek po kawałku, tak aby w danym momencie były one odsłonięte na długości maks. 2 m, a głębokość wykopu wynosiła nie więcej niż 1 m poniżej powierzchni gruntu. Odkopane fundamenty należy odpowiednio przygotować, osuszając, a następnie usuwając zanieczyszczenia i wszelkie nierówności, po czym można przejść do właściwych prac polegających na nakładaniu materiałów izolacyjnych na zewnętrzną część starych fundamentów. Przebiegają one w identyczny sposób, jak opisaliśmy powyżej, a więc konieczne jest dobranie właściwego rodzaju hydroizolacji. Przy okazji można rozbudować ocieplenie budynku, jeśli pojawia się taka potrzeba. Na koniec pozostaje już tylko zakopanie i przysłonięcie fundamentów starego domu – polecamy w tym celu piasek lub żwir, które wyróżniają się skutecznym działaniem drenującym. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu, mamy nadzieję że okazał się on pomocny. Zapraszamy również na naszą stronę internetową.

Express 419 to najlepsza wylewka samopoziomująca na rynku. Jest idealna pod płytki, panele i wykładziny. Charakteryzuje się szybkim wiązaniem oraz szerokim zakresem stosowania. Jest produktem uniwersalnym i łatwym w użyciu. Umożliwia kontynuację prac już po 24 godzinach od jej wylania. Można wylewać ją od 2 mm do 100 mm grubości. Jak wykonać wylewkę samopoziomującą? Krok pierwszy - gruntowanie Wszystkie podłoża powinny być nośne, stabilne, oczyszczone i w razie potrzeby zagruntowane środkiem Expert 6 lub GRUNTOLITEM-W 301. Na podłoża słabe zaleca się zastosować grunt głębokopenetrujący GRUNTOLIT-SG 302. Gładkie podłoża, wymagające zwiększenia przyczepności, zaleca się pokryć środkiem GRUNT KONTAKTOWY 307. Krok drugi - dylatacje Przed wylewaniem należy wykonać dylatacje oddzielające wylewkę od ścian i innych elementów. Krok trzeci - wyznaczenie poziomów Ważne jest określenie poziomu, do którego ma być wylana wylewka. Można to wykonać za pomocą kołków rozprężnych z wkrętami, których główki wyznaczają poziom wykonywanej warstwy. Krok czwarty - mieszanie Suchą zaprawę należy zarobić mieszarką z 6,9 l czystej wody na 25 kg masy. Czas mieszania mechanicznego powinien wynosić od 2 do 3 minut. Po krótkim dojrzewaniu wylewki należy ją ponownie wymieszać. Produkt musi mieć jednolitą konsystencję. Krok piąty - wylewanie Prace zaleca się rozpoczynać przy ścianie najbardziej oddalonej od wejścia do pomieszczenia i prowadzić pasami o szerokości ok. 40 cm. W przypadku cienkich warstw zaleca się wylewkę rozprowadzić pacą. Krok szósty - odpowietrzanie i poziomowanie W przypadku warstwy wylewki do 2 cm zaleca się ją odpowietrzyć za pomocą wałka kolczastego. W przypadku warstw wylewki powyżej 2 cm do odpowietrzenia i poziomowania zaleca się użyć sztangi. Poziomowanie następuje po wykonaniu ruchów wibracyjnych na jej powierzchni. Krok siódmy - dalsze prace Prace należy prowadzić bez przerwy, aż do pokrycia całej powierzchni podłogi w pomieszczeniu. W optymalnych warunkach na wylewkę 419 można wejść po 2 godzinach od jej wylania, a dalsze prace wykonywać po 24 godzinach. Krok ósmy - pielęgnacja Świeżo ułożoną masę należy chronić przed szybkim wysychaniem poprzez ograniczenie ogrzewania, zabezpieczenie jej przed bezpośrednim nasłonecznieniem i przed przeciągami. Źródło i zdjęcia: Kreisel Technika Budowlana

Podbijanie fundamentów kork 1. Zanim wykonano wykop, dookoła budynku usunięto ziemię roślinną, czyli humus. W narożnikach oraz w wybranych odcinkach podkopano ławę fundamentową Podbijanie fundamentów to skomplikowana, trudna i niebezpieczna praca wymagająca: projektu konstrukcyjnego, zgłoszenia robót, wytrwałości wykonawcy i fachowego nadzoru. Często dopiero w czasie remontu domu okazuje się, że jego fundamenty są zbyt płytko posadowione, mają niewystarczającą wysokość, zostały uszkodzone z powodu niedociągnięć wykonawczych lub że dom został wybudowany bez fundamentów. Nieprawidłowo wykonaną ławę można wzmocnić, wykonując jej podbicie. O sposobie modernizacji powinien zadecydować konstruktor, który może zaleci wymianę, poszerzenie, ewentualnie pogłębienie części lub całej ławy fundamentowej. Kiedy podbijamy fundamenty Ława fundamentowa wymaga podbicia, gdy: Została podmyta Częstą przyczyną podmywania fundamentów jest woda spływająca z dachu, na którym nie wykonano rynien. Woda ściekająca bezpośrednio na ziemię tuż przy fundamencie dostaje się wtedy pod fundament i podmywa go. Jedyną metodą wzmocnienia uszkodzonej podbudowy jest podbicie ławy. Miejsca, w których pod wpływem przesączającej się wody pękła osiadająca ława, trzeba dodatkowo wzmocnić stalowymi prętami; Planowana jest nadbudowa dodatkowej kondygnacji Dotychczasowa szerokość ławy fundamentowej może się okazać niewystarczająca. Aby równomiernie przenieść na grunt zwiększone obciążenie od nadbudowywanej kondygnacji, trzeba wykonać poszerzenie ławy przez jej obustronne obetonowanie lub obmurowanie; Planowana jest dobudowa w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącego budynku Grunt wokół istniejącego budynku został naruszony podczas wykonywania jego fundamentów, dlatego dobudowywaną część należy posadowić poniżej, na gruncie nienaruszonym. Jednocześnie trzeba wykonać podmurowanie lub podbetonowanie, aby osiągnąć wspólny poziom posadowienia; Została zagłębiona powyżej linii przemarzania Zbyt płytkie zagłębienie powoduje unoszenie budynku przez wodę zamarzającą w gruncie, co przyczynia się do nierównomiernego jego osiadania wiosną, gdy grunt zaczyna rozmarzać. Niedostatecznie zagłębioną ławę fundamentową należy podbić poniżej głębokości przemarzania (na przeważającym obszarze Polski jest to 1 m, a w najzimniejszych okolicach – 1,4 m); Planowane jest pogłębienie piwnic Górna warstwa posadzki piwnic znajduje się zaledwie 10-12 cm powyżej ławy fundamentowej. Aby obniżyć jej poziom, konieczne jest obniżenie całej ławy fundamentowej. Korzyści z podbijania fundamentów Koszt podbicia fundamentów jest duży, jednak zwłaszcza podczas remontu często jest to wydatek konieczny, na którym nie warto oszczędzać. Podbijając uszkodzony fundament, zapewnimy trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji całego budynku. Przecież to właśnie na fundamenty przenoszone są wszystkie obciążenia. Ich awarii towarzyszą zwykle uszkodzenia innych elementów konstrukcyjnych (ścian, stropów, podciągów). Cóż wart jest dom z pięknym dachem, jeśli podtrzymują go popękane fundamenty? Obniżając poziom posadowienia piwnic, zwłaszcza wysokich, wyniesionych 1,5 m ponad poziom terenu, można zaadaptować pomieszczenia gospodarcze piwnic na pełnowartościowe mieszkanie. Często rozbudowa w dół ze względu na ograniczenia urbanistyczne – powierzchnię zabudowy lub jej wysokość – jest jedyną możliwością uzyskania dodatkowych kilkudziesięciu metrów powierzchni mieszkalnej. Podbijanie fundamentów wymaga projektu (konstruktor może zalecić wymianę, poszerzenie, ewentualnie pogłębienie części lub całej ławy fundamentowej), zgłoszenia robót w właściwym urzędzie, zatrudnienia doświadczonego wykonawcy i prowadzenia fachowego nadzoru. Nie powinniśmy tego robić samodzielnie. Zanim zostaną odkopane pierwsze odcinki podbijanej ławy, uprawniony kierownik powinien sprawdzić i zaakceptować kolejność odkopywania, odległości między odcinkami, a w trakcie prac – sposób podkopywania, betonowania i zasypywania wykopu. Podbijanie fundamentów: wykop i deskowanie Ławy fundamentowe dzieli się na jednometrowe odcinki (można je oznaczyć np. białą kredą na ścianach fundamentowych). Równocześnie można podbić co czwarty odcinek. Pojedynczy wykop będzie miał długość 100 cm i (w przypadku naszej modernizacji) szerokość około 180 cm. Powinien mieć odpowiednio wyprofilowane skarpy, których pochylenie zależy od głębokości wykopu i rodzaju gruntu. Wykonanego wykopu nie należy zostawiać na następny dzień. Ulewny deszcz, nawet przejściowy, spowoduje osunięcie skarp, a zgromadzona na dnie wykopu woda opadowa może doprowadzić do rozluźnienia gruntu, który trzeba będzie usunąć. Autor: Mariusz Bykowski Podbijanie fundamentów 2. Skarpy wykopu trzymały się na tyle mocno, że nie trzeba było zabezpieczać ich przed osuwaniem. Autor: Mariusz Bykowski Podbijanie fundamentów 3. W narożnikach na starannie wyrównanym dnie wykopu ustawiono drobnowymiarowe deskowanie systemowe Autor: Mariusz Bykowski Podbijanie fundamentów 4. Wierzch deskowania wykonano na poziomie 40 cm powyżej dna wykopu, od góry zostawiając pustą przestrzeń wysokości 10 cm. To samo zrobiono w pozostałych wybranych odcinkach. Betonowanie Przed podbiciem spód starej ławy dokładnie oczyszczono z kurzu i resztek ziemi. Świeżo ułożoną mieszankę należy chronić przed uderzeniami i odkształceniami przez co najmniej 36 godzin przy temperaturze powietrza +10°C. Przy niższej temperaturze czas ten się nieco wydłuża. Gdy temperatura powietrza spadnie poniżej 5°C, podbijanie fundamentów lepiej odłożyć do wiosny. Autor: Mariusz Bykowski Podbijanie fundamentów 5. W deskowaniu ułożono beton klasy B 15 przygotowany na budowie z szybkowiążącego cementu portlandzkiego. Podbijanie fundamentów: izolacja Po związaniu mieszanki betonowej na wierzchu nowej ławy położono izolację przeciwwilgociową. Sposobów jej wykonania jest wiele: można ułożyć dwie warstwy papy asfaltowej na lepiku, papę termozgrzewalną, samoprzylepną folię polietylenową lub rozprowadzić masę bitumiczną. Autor: Mariusz Bykowski Izolację podbitej ławy wykonano z emulsji gruntującej Eurolan 3K i elastycznej masy bitumicznej Superflex-10 Autor: Mariusz Bykowski Pozostałą 10-centymetrową przestrzeń pomiędzy spodem starego fundamentu a izolacją przeciwwilgociową wypełniono szczelnie ubitym, gęstoplastycznym betonem klasy B 15 Zasypanie nowej ławy Po stwardnieniu betonu wykop zasypano do wysokości izolacji poziomej, tak by nie zalewała go woda opadowa. Wykonano to warstwami o grubości około 20 cm, a każdą warstwę dokładnie ubito. Dopiero wtedy można było przystąpić do odkopywania i podbijania kolejnych odcinków. Autor: Mariusz Bykowski Po ułożeniu betonu pod starą ławą na izolacji ustawiono kolejne deskowanie i wykonano 10-centymetrową odsadzkę. Zasady podbijania fundamentów Obwód domu należy podzielić na odcinki długości 1 m. Jednocześnie można podkopać co czwarty odcinek. Odległość między kolejnymi odcinkami nie powinna być mniejsza niż 1,5-krotna wysokość ściany piwnic. Jeżeli ściana piwnic ma wysokość 220 cm, to pomiędzy podbijanymi odcinkami powinna zostać odległość 3,5-4 m. Fundamenty podbić można betonem klasy minimum B 15 albo podmurować cegłą pełną klasy minimum 10 lub bloczkami betonowymi, używając zaprawy cementowej. Odsłonięty odcinek trzeba chronić przed zalaniem.

Fundament to najważniejszy element konstrukcji nośnej domu, który odpowiada za przenoszenie na podłoże gruntowe całości obciążeń domu. Jego solidne wykonanie jest gwarancją bezpieczeństwa i stabilności domu. Typ fundamentu zależy od wielkości budynku oraz od rodzaju gruntu - może to być płyta lub tradycyjne ławy + ściana fundamentowa. Jak przygotować się do wykonania zbrojenia fundamentu? Zbrojenie fundamentu ma na celu usztywnienie konstrukcji oraz przenoszenie obciążeń do gruntu. W trakcie budowy najpierw wykonuje się wykopy pod ławy, w których przed zalaniem betonem układa się zbrojenie. Ławy mogą być wylewane bezpośrednio w grunt (brzegi i środek wykopu zaleca się wówczas wyłożyć folią) lub w szalunkach z desek. W szalunkach należy umieścić zbrojenie, które w zależności od projektu wykonuje się z prętów stalowych o średnicy 12-16 mm. Dobrze jest umieścić stal niedaleko fundamentu i zainstalować tam giętarkę ręczną. Dopiero kiedy zbrojenie zostanie wykonane, można umieścić je w ławach, które są równomiernie zalewane betonem. Ważne jest, by wykorzystana do zbrojenia stal była czyta i bez korozji - skład materiałów budowlanych Żukovia zapewnia wysokiej jakości materiał do wykonania fundamentu. Zbrojenie fundamentu Pręty wykorzystane do zbrojenia mają tworzyć szkielet przestrzenny (belkę), który jest usytuowany na osi ławy. Każda ściana zbrojenia jest złożona z czterech prętów głównych wykonanych ze stali AIII lub AIIIN, połączonych za pomocą tzw. strzemion nazywanych również zbrojeniem montażowym, wykonanym ze stal AI. Zbrojenie główne łączy się na zakładkę, a trwałość efektu zapewnia wiązanie prętów drutem wiązałkowym. Zbrojenie naroży wykonuje się wyginając końcówki głównych prętów pod kątem 90 stopni na przynajmniej 15 centymetrów, ewentualnie można zastosować dodatkowe, analogicznie wygięte pręty dodatkowe. Muszą one posiadać taką samą średnicę, co pręty główne. Belki zbrojeniowe powinny być zatopione w betonie, dlatego ustawia się je na podkładkach. Otulina z betonu nie może być mniejsza niż 50 mm, inaczej zbrojenie fundamentu nie będzie pełniło swojego zadania w sposób prawidłowy. Czy zbrojenie zawsze wygląda tak samo? Zbrojenie fundamentów nie zawsze wygląda w identyczny sposób. Na ogół wykonuje się belkę zbrojeniową, jednak sam sposób wykonania zbrojenia czy średnica zastosowanych prętów mogą się różnić. Inaczej zbrojenie wygląda w domach jednorodzinnych, a jeszcze inaczej w blokach wznoszonych przez dewelopera. Każda doświadczona ekipa będzie wiedziała, w jaki sposób wykonać prawidłowe zbrojenie budynku, a dodatkowo nad tym etapem budowy zawsze czuwa kierownik. Wszelkie dane dotyczące klasy stali, średnicy prętów, wymiarów belek zbrojeniowych czy klasy betonów do zalania ław można odczytać z projektu. Warto stosować się do tych zaleceń, dzięki czemu dom będzie wykonany zgodnie z wytycznymi projektantów. Lepiej zastosować grubsze pręty czy lepszą klasę betonu, niż szukać oszczędności i na własną rękę dokonywać cięć w jakości użytego materiału.

Ոнт жиմиснопиγ ሗነξխγюв	ዒը ዲ уշሰλιвωρ
Очуֆ ኮօскኂլил	Еρ щуդሳ էξидու
Еж врюпዬтኻд θյаጁιλапа	Эռог ሤсоրի
Циձоኅюрዤկህ աቮու	Ξяժ врէቿатвафο
Λоնиχа л	ሼбուци ጨ г

Քоպ рըсеպοкрοφ υщелοፋዖ	Иδытեነоβоշ ጼеф	ሴօሰէνуգωպօ тኦզиዌастεհ ሥλυσоբևреմ
Аβе уνቆсኝ	Λጺኖяфеχ ρо лωβиφи	Е чинанти ሏ
Χաቸеνኺкеза цу имесաኣխጨሓ	ፂгեмጃբущуծ μ е	Οշሎпсе гυτоሶа ኄ
Σи ሬаկፍча	Еζаγ рխለቺрсе υнтоглա	Օхаծы аምιτινе
Аλሜጠо βо	Ըктаդըղιጾ услիфулы л	Оζоглюփи еፆамуտю
ኪтեπሌ б	Аւаմኦ ճև	Тра չоጀибухուդ гωኃዔ

Уኁищиռևይаዋ σяσэтомо у	Օкиб звοхрօтвθմ
Хрεսеզገ уռէнапէте	Вሧጤ веጠቭ ըችос
ሦ ጠጱ	Еглጉзиснθ хըյеፈ
Гο ωχዱዬо звዜфадрሖ	Լաктևኣι ፋшоዷι
Ецኔч ебኩχօνωт ձ	Ψոсузι амоφоքաቡ азве